Το έργο αφορά την ανέγερση πενταώροφης πολυκατοικίας στο Χαλάνδρι, που συγκροτείται από διαμερίσματα διαφορετικών μεγεθών και απαιτήσεων. Η αρχιτεκτονική σύνθεση βασίστηκε στις χαράξεις του οικοπέδου και ευθυγραμμίστηκε με τη διαδρομή του ήλιου, εξασφαλίζοντας ιδανικό φυσικό φωτισμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Οι ημιυπαίθριοι πράσινοι χώροι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη λειτουργία της κάτοψης, δημιουργώντας ένα σενάριο κατοίκησης που αναπτύσσεται ανάμεσα στο ανοιχτό και στο κλειστό, στην εναλλαγή του φωτός και της σκιάς. Οι εσοχές, τα ανοίγματα και τα παιχνίδια επιπέδων στις όψεις, διαμορφώνουν μια αρχιτεκτονική γλυπτικότητα που σπάει τη μαζικότητα και προσδίδει στο κτίριο έναν ρυθμό.
Το σκυρόδεμα κυριαρχεί ως βασικό υλικό, ενώ μεταλλικές λεπτομέρειες επενδύουν όλες τις όψεις του κτιρίου. Οι προβολές, τα αιωρούμενα στοιχεία, η κυκλική κόκκινη μεταλλική σκάλα του τέταρτου ορόφου, οι διαφανείς και διάτρητες επιφάνειες (υαλοπίνακες, γαλβανισμένα πλέγματα), συνθέτουν μία αίσθηση ελαφρότητας και μικρής κλίμακας σε ένα κτίριο υψηλών ορόφων.
Το πράσινο γίνεται οργανικό κομμάτι της αρχιτεκτονικής. Αναπτύσσεται στο ισόγειο, στις ιδιωτικές αυλές των διαμερισμάτων, στο μεταλλικό περίβλημα του κλιμακοστασίου και στην ταράτσα. Το κλιμακοστάσιο διαχωρίζεται συνθετικά από τον βασικό όγκο και λειτουργεί ως αρχιτεκτονικός μοχλός, οργανώνοντας τις ροές και διαφοροποιώντας το κάθε διαμέρισμα. Η υλικότητα του όγκου της σκάλας το μετατρέπει σε ένα αυτόνομο, ελαφρύ στοιχείο που κινείται σε αντίστιξη με τη στιβαρότητα του κύριου κτιρίου.
Το αποτέλεσμα δημιουργεί μια ζωντανή, ευφυώς ενορχηστρωμένη πρόταση κατοίκησης, όπου η γεωμετρία, το φως, η φύση και η καθημερινή ζωή συνδιαλέγονται σε μια νέα μορφή αστικής αρμονίας.
